จาก200กว่าวัน กลับมายิงทุกวันเหมือนเดิม

[keisukehonda]

ผมเริ่มยิงประตูตั้งแต่อายุ14 และมีค่าเฉลี่ยสูงมากคือ2ครั้งต่อวัน ยอมรับว่าเสพติด คืออย่างน้อยๆก่อนนอนต้องมี1ประตู
ยิ่งวันไหนอยู่บ้านว่างๆ 4ประตูต่อวันนี่ธรรมดามาก
หนังโป๊ดูผ่านมาตามวัยกับเพื่อนๆ เคยยิงหลังดูแล้วฟิน แต่ผมมั่นใจว่าจากวัย14จนปัจจุบัน34ผมน่าจะเคยดูหนังโป๊ไม่เกิน100ครั้ง
ส่วนใหญ่ผมมักยิงประตูจากหนังสือดาราที่เราชอบ คือพวกแฟชั่น และความจิตของผมคือ ผมชอบขาขาวๆเหนือเข่าสัก2ฝ่ามือของผู้หญิงมากๆ
ถ้าดาราคนไหนหรือสาวคนไหนที่ผมชอบไม่เคยใส่กระโปรงหรือกางเกงขาสั้น ผมจะไม่สามารถจินตนาการถึงเธอได้เลย
สมัยรุ่นๆ ก็เปิดทีวีดูรายการที่ดาราที่เราชอบออก หรือซื้อหนังสือดารามาเก็บ ล่าสุดผมนับในบ้านมีรวมๆหลายร้อยเล่ม
พอมายุคอินเตอร์เน็ท ผมเริ่มหารูปจากเน็ต ความที่รูปมันหาง่าย ผมก็นั่งหาจนกว่าจะได้รูปดาราหรือคนที่เราชอบตามความพอใจ
รู้สึกว่าจิตมากๆที่บางครั้งนั่งหาตั้งแต่4ทุ่มยันตี4 กว่าจะยิงได้
จนผมเริ่มศึกษาธรรมะและลองหยุดยิงดู ผมก็หยุดได้นานมากๆ เกินกว่า200วัน แต่มีคืนนึงเหมือนรู้สึกมีน้ำไหลออกมา
ด้วยความที่ไม่เคยฝันเปียกมาก่อนในชีวิต คงเพราะยิงมากเกินไป คืนถัดมาผมเลยลองยิงดูว่าเป็นยังไง ปรากฏว่าเจ็บใต้อัณฑะมากๆ
แต่หลังจากนั้น ผมก็ดันเปลี่ยนความคิด คือรู้สึกว่าถึงผมจะหยุดได้เกิน200วัน แต่ผมรู้ตัวว่าผมก็ยังหื่นอยู่ข้างในอยู่ดี
ทุกวันนี้ผมเลยกลับมายิงเหมือนเดิม ผมเห็นกระทู้ของแอดมินในพันธ์ทิพย์แล้วก็ว่าจะลองใหม่ดูอีกสักตั้งครับ
ผมบอกได้คำเดียว ทุกอย่างอยู่ที่ใจจริงๆ ผมเคยเข้าพันธ์ทิพย์ ห้องศาสนาไปแนะนำคนที่จะบวช ที่เขากลัวว่าจะห้ามตัวเองไม่ได้
ผมเล่าแบบนี้แหละครับ ว่าสถิติผมวันล่ะ2ครั้ง ผมยังหยุดตอนบวชได้เลย มันอยู่ที่ความตั้งใจ
แต่จริงๆนะ หลังจาก200กว่าวันครั้งนั้น ผมไม่มีแรงบันดาลใจจะหยุดต่ออีกอะครับ ยังไงจะลองดูใหม่นะครับ

[Admin]

เข้าใจครับ อย่างที่ผมเคยเล่า ตอนไปอยู่กับพระ ช่วงนั้นก็งดได้นานมาก ๆ จนลืมไปว่ากี่วัน แต่พอกลับมาทางโลกก็กู่ไม่กลับเลย เหมือนก่อนหน้านั้น เราแค่เอาหินทับหญ้าไว้

แต่พอรู้ถึงผลเสียของการติดหนังโป๊และช่วยตัวเองมากเกินไป รวมถึงมีกลุ่มที่ให้กำลังใจ ก็ทำให้ผ่านช่วงเวลายาก ๆ มาได้ครับ

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะครับ

[rogerxinyi]

มีคำแนะนำสักหน่อยมั้ยครับ สำหรับหัวข้อธรรมมะที่ควรศึกษา หรือของอาจารย์ท่านไหนครับที่ทำให้หยุดได้นานขนาดนี้ ตอนนี้สู้กับกิเลสอย่างทุลักทุเล

[DeIonized]

ของผม ตอนผมบวช 90 วัน ก็หักห้ามใจตนเองได้นะครับ คล้ายๆ ว่าถ้าสิ่งแวดล้อมไม่เอื้ออำนวย มันก็ไม่คิด ไม่ทำนะครับ ปัญหาน่าจะอยู่ที่เราเข้าถึงสื่อพวกนี้ได้ง่ายมากๆ ในปัจจุบัน เลยต้องใช้การหักห้ามใจ หรือเบี่ยงเบนแทน ซึ่งก็ยากมากๆ ครับผมว่า

[keisukehonda]

ธรรมะขั้นพื้นฐานเลยครับ ตอนบวชต้องได้กันทุกคนคือ กรรมฐาน5 มี เกศา โลมา นะขา ทันตา ตโจ เขียนผิดขออภัยครับ
คือ พิจารณาสิ่งสวยงามของสตรีเพศ ผม ฟัน เล็บ ขน หนัง ว่าพอหลุดล่วงออกมาจากร่าง ก็เป็นสิ่งน่าเกลียด
ส่วนตัวผม จะคอยคิดเสมอครับ ว่าดาราคนนี้หรือคนที่เราชอบอีก20ปีก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว จะไปยึดติดทำไม
ขาเนียนๆขาวๆ อีก20ปีก็เหี่ยวอยู่ดีประมาณนี้
แต่ที่ผมหยุดได้จริงๆ เพราะผมก็ยึดติดในตัวหลวงปู่มั่น ภูริทัตโตครับ คือพยายามตั้งมั่นกับใจเรา ว่าเราต้องเอาชนะใจเราให้ได้เป็นสำคัญ แต่อย่างที่ผมบอกครับ กายกรรม วจีกรรม ผมละได้ด้วยการยึดเอาหลวงปู่มั่นเป็นที่ตั้ง แต่เหมือนช่วงที่หยุด200กว่าวัน ผมก็มีเข้าเวบดูรูปดาราที่เราชอบนะ แล้วเห็นภาพขาขาวๆนี่ ผมก็คิดนะ กลืนน้ำลาย เพียงแต่บังคับไม่ให้ยิงได้เท่านั้นเอง แต่ในใจมันไม่ใสซะทีเดียวครับ นั่นแหละเป็นเหตุให้ผมกลับมายิงอีก อย่างที่แอดมินบอกคือเหมือนเอาหินทับหญ้าไว้ คือมันยังเลิกขาดไม่ได้ หรือที่ใครบอกว่าเป็นสภาพแวดล้อมผมเห็นด้วยนะ ถ้าผมไปบวช3ปี ผมก็มั่นใจนะครับ ว่าหยุดได้ชัวร์ ตอนนี้ผมมีเมียนะ แล้วตกลงกันตั้งแต่ไปปฎิบัติธรรมว่าจะไม่มีอะไรกันอีก แล้วผมก็ทำได้มาปีกว่าแล้ว แต่ไอ้ยิงประตูนี่มันกับแก้ยากกว่าการมีเซ็กส์ซะอีก เอาเป็นว่าผมให้กำลังใจทุกคนครับ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ รวมทั้งต้องเปลี่ยนสภาพแวดล้อมด้วยครับ เดี๋ยวต่อไปผมก็จะพยายามนอนพร้อมเมียให้ได้ คือก่อนหน้านี้ผมมักขึ้นไปทีหลังเพราะต้องเปิดคอมแล้วส่องก่อนเสมอ 555

[BillyBird]

มีคำแนะนำสักหน่อยมั้ยครับ สำหรับหัวข้อธรรมมะที่ควรศึกษา หรือของอาจารย์ท่านไหนครับที่ทำให้หยุดได้นานขนาดนี้ ตอนนี้สู้กับกิเลสอย่างทุลักทุเล

หยุดได้นาน... แสดงว่ายังมีวันที่ไม่หยุด
สู้เข้าใจว่า... กิเลสเบาบางลง จะเข้าท่ากว่า...

ตอบตามความเห็นส่วนตัวนะครับ

ฝึกทำจิตให้อยู่กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่ง(อุบาย) ให้แนบแน่นโดยอาศัยสติสัมปชัญญะประคองได้ในช่วงระยะเวลาที่กำหนด
ฝึกบ่อย ๆ ทำบ่อย ๆ

การทำเช่นนี้ต้องอาศัยการลดการกระทำที่ไม่สะอาด หรือไม่กระทำกรรมที่ไม่สะอาดเลยยิ่งดี จึงจะเป็นฐานให้จิตมีคุณภาพระดับหนึ่ง
และตั้งกฎวินัยให้เหมาะสมกับชีวิตตัวเอง

จิตมีคุณภาพเช่นนี้จึงช่วยให้การฝึกจิตให้อยู่กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งดำเนินไปได้คล่องสะดวก ไว รับรู้ถึงการพัฒนาได้ชัดเจน

การฝึกอีกรูปแบบหนึ่ง คือ การฝึกให้อยู่กับการกระทำในปัจจุบัน... เช่น การเคลื่อนไหวของร่างกาย การกระทำในปัจจุบัน การรู้ถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นหรือกิเลสที่เกิดขึ้น ความสว่างสบายใจที่เกิดขึ้น

ประมาณนี้ อาจมีท่านผู้รู้ชี้แจงได้ดีกว่านี้ ก็ยินดีครับ


ปล. การฝึกนี้ต้องใช้เวลาบ่มนะครับ จะมาหวังผลเลยทันทีไม่ได้ดอกนะ

[rogerxinyi]

ขอบคุณครับยังสู้ต่อครับวันนี่ก็ มาได้ 29 วันแล้วแต่ความคิดหยุดยากครับ
แค่เดินทางไปทำงานมองคนหน้าตาดีรูปร่างสวยใจแกว่งเลยครับ แย่มากๆ