แบ่งปันประสบการณ์ 44 วัน

[carpediem]

สวัสดีครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดตามอ่านเรื่องราวของเพื่อนๆ ในนี้มาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว จุดเริ่มต้นน่าจะมาจากความทุกข์จากการช่วยตัวเอง
ผมก็หาข้อมูลไปเรื่อยๆ จำไม่ได้ว่าตอนนั้นค้นหาเกี่ยวกับอะไรอยู่ ถึงได้ไปเจอกระทู้ Pantip ของแอดมิน
พอได้อ่านแล้วรู้สึกว่าสื่งที่แอดมินได้บอกหลายๆ เรื่องมันคล้ายกับสิ่งที่เราเป็นอยู่มากๆ ทำให้เกิดความสนใจที่อยากจะ No FAP ดู

ผมน่าจะเริ่มเข้าสู่วงจรการช่วยตัวเองตั้งแต่ก่อนเข้าประถมถ้าจำไม่ผิดนะครับ มันเริ่มมาจากการได้ดูวิดิโอโป้เรื่องแรกแล้วก็มีอารมณ์ทางเพศ
ซึ่งตอนนั้นผมช่วยตัวเองโดยการถูๆไถๆ กับหมอนข้าง มารู้จักวิธีการช่วยตัวเองโดยใช้มือจากการได้ยินเพื่อนพูดก็ตอนมอต้นครับ
ช่วงวัยเด็กสิ่งที่กระตุ้นก็จะเป็นวิดิโอโป้ซึ่งยังมีไม่มากนักและก็จะมีหนังกลางแปลงซึ่งเป็นหนังแถมตอนดึกๆ เป็นพวกหนังอีโรติกครับ

พอโตมาหน่อยก็จะเป็นพวกวีซีดีหรือว่าเว็บโป้ หรือว่าพวกภาพถ่ายชุดว่ายน้ำในหนังสือพิมพ์ แต่ว่าช่วงวัยเด็กมันก็ยังไม่ส่งผลอะไรมาก
เนื่องจากผมค่อนข้างจะเรียนดีและก็ชอบเล่นกีฬาด้วย แต่ที่รู้ก็คือมันทำให้ผมมีอารมณ์ทางเพศค่อนข้างสูง
พอมีโอกาสก็ต้องหาทางช่วยตัวเอง แต่ด้วยโอกาสที่ว่ามันค่อนข้างจะหายาก หนังโป้ก็มีไม่กี่เรื่อง ดูซ้ำๆ มันก็ไม่มีอะไรตื่นเต้น ที่บ้านก็ไม่มีเน็ต
นานๆ ถึงได้เข้าเว็บที หรือกว่าจะเห็นคนถ่ายชุดว่ายน้ำที่ชอบในหนังสือพิมพ์

จนเข้ามหาวิทยาลัย มีอินเตอร์เน็ต มีโน้ตบุ้ค ผมก็เริ่มเข้าสู่วงจรการช่วยตัวเองอย่างเต็มขั้นและมากขึ้นเรื่อยๆ
จากการเข้าดูเว็บโป้ ดูภาพโป้ ภาพนู้ด จนเจอเพื่อนที่โหลดหนังพวกนี้เก็บไว้ ภาพคมชัดระดับ HD
มีหนังให้ดูใหม่เรื่อยๆ มีดาราที่ชอบ เสาร์อาทิตย์นี้แทบไม่ไปไหนเลย จะซื้อขนมมากิน
และก็เสพสิ่งต่างๆ เหล่านี้ พอช่วยตัวเองเสร็จ หลังๆ ก็เริ่มรู้สึกไม่โอเคกับตัวเอง สมองมึนๆ ตื้อๆ
ตัดสินใจเลิกอยู่หลายครั้ง ลบหนังทิ้ง หักแผ่นวีซีดี แต่พอผ่านไปสักพักก็กลับมาดูอีก
วนเวียนอยากนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังหมกมุ่นอยู่ดี

จนได้ทำงานก็เริ่มมีไปเที่ยวกลางคืนตามผับ ตามบาร์ และก็เริ่มแนวโคโยตี้
จนได้มีอะไรกับผู้หญิงครั้งแรก ซึ่งพบว่าตัวเองเสร็จเร็ว คือมันไม่นานเท่าที่ใจต้องการ
ผมคิดว่ามันเป็นเพราะเราเสพหนังโป้เยอะด้วยส่วนหนึ่ง ทำให้คิดไปเองว่ามันต้องนานกว่านี้สิ
อีกอย่างคือการมีอารมณ์ทางเพศสูงและก็สัมผัสที่ไว บวกกับความตื่นเต้น ไม่รู้จักหวะผ่อนหนัก เบา
ช้า เร็ว ควรหยุดหรือต่อตอนไหน การเล้าโลม ปัจจัยเหล่านี้ล้วนมีผลนะผมว่า
แต่ตอนนั้นมันทำให้คิดว่่าตัวเองหลั่งเร็ว กลายเป็นความวิตกกังวล ทำให้ตอนทำโอเค แต่พอเสร็จแล้ว
ก็รู้สึกเป็นทุกข์ไม่ต่างจากการช่วยตัวเองเลย ก็คบกับผู้หญิงคนนี้ไปได้สักพักหนึ่ง และก็เลิกกันไป

ช่วงที่ทำงานอยู่ผมจะมีอาการเครียดสะสม เนื่องจากรู้สึกว่าตัวเองทำงานได้ไม่ดี
และก็จะรู้สึกมึนๆ หัว ชีวิตมันหม่นๆ เศร้าๆ บางครั้งตื่นขึ้นมาก็ไม่อยากไปทำงาน รู้สึกมึนหัว
ก็ต้องลางานอยู่บ่อยครั้ง จนมีโอกาสได้ไปพบแพทย์ และก็ไปจบที่จิตแพทย์
บอกว่าผมมีอาการของโรคซึมเศร้า

ตั้งแต่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าและต้องทานยาเป็นเวลาหลายปี ชีวิตที่ไม่รู้จะตื่นไปทำอะไร
อยากนอนอยู่อยากนั้นทั้งวัน และก็ให้ความสุขด้วยการช่วยตัวเอง เพื่อออกจากทุกข์ชั่วคราว
แล้วก็กลับมานอนจมกองทุกข์อีกเหมือนเดิม จากการได้อ่านกระทู้ของแอดมิน
ทำให้มีความเป็นไปได้ที่ผมเป็นคนอมทุกข์นั้นอาจจะมีผลมาจากการเสพติดการช่วยตัวเอง
มันทำให้ผมเป็นคนที่ติดสุขแบบมักง่าย แทนที่จะไปแก้ปัญหาในสิ่งที่ทำให้ผมเป็นทุกข์
กลับหมักหมมปัญหาต่างๆ ไปทีละเล็กละน้อย และก็ไปรับความสุขจากการช่วยตัวเอง

มาถึงประสบการณ์ 44 วันเลยนะครับ
ผมมาตัดสินใจจะ No FAP จริงๆ ก็ตอนต้นปี

ครั้งแรกที่เริ่มบันทึกได้ 21 วัน แบบทรมารมากๆ มีอารมณ์ทางเพศตลอด
ซึ่งไม่ช่วยตัวเองได้ด้วยคอนเซ็บมือไม่จับที่ได้เทคนิคมาจากเพื่อนๆ ในนี้แหละครับ
และก็ล่มจากอะไรนี่ผมจำไม่ได้ชัดเจน แต่น่าจะมาจากการที่ผมติดดูหนังออนไลน์ก่อนนอนทุกคืน
พอมีฉากวาบหวิวมันก็เกิดอารมณ์ หรือไม่ก็ดูพวกซีรี่ย์ฝรั่งแล้วเจอนางเองตกสเปค
เจอฉากวาบหวิวนิดๆ หน่อยก็ตบะแตกซ่านแล้วครับ

ระหว่างนั้นก็ล่มครับ เละเทะมาก ทำต่อเนื่องไม่ได้เลย
มีทำได้อีก 2 ครั้ง 3 วัน กับ 14 วัน

รอบล่าสุดได้ 44 วันครับ รอบนี้ที่ได้นานเนื่องจากผมได้ตั้งเป้าหมายในการออกกำลังกายครับ
โดยตั้งเป้าวิ่ง 3 ครั้งต่อสัปดาห์ และวิ่งต่อเนื่องอย่างน้อย 30 นาที
ผมว่ามันช่วยได้มากเลยครับ มันช่วยปลดปล่อยพลังงานที่เราเก็บไว้
คือผ่านเดือนแรกไปอย่างสบายๆ เลยครับ เทียบกับก่อนหน้านี้ที่ทรมารมาก
มีอารมณ์ตลอด และก็ประกอบกับแทบจะไม่ค่อยได้ดูหนังออนไลน์ก่อนนอน
หรือดูซีรีย์ด้วยครับ เลยตัดตัวกระต้นไปได้เยอะเลย
ผมมาฝันเปียก 3 ครั้งครับ ;วันที่ 25, 26, และ 42 ครับ
ซึ่งถ้าไม่ได้วิ่งเนี่ยมีบ่อยกว่านี้แน่ๆ ครับ เนื่องจากผมจะชอบฝันเปียกมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ
ถ้าไม่ได้ปล่อยนานๆ แต่ก็ห่างหายไปเนื่องจากการช่วยตัวเองบ่อยนีแหละครับ
อ้อลืมบอกไปผมนี่ Hard mode นะครับ เนื่องจากปัจจุบันไม่มีแฟน

ส่วนการหลุดนั้นมันเริ่มมาจากมีเพื่อนผู้หวังดีครับ ส่งคลิปหลุดแบบโชว์หน้าอกมาในไลน์กลุ่ม เพื่อนๆ วันที่ 42 ครับ
คือมันอดไม่ได้จริงๆ ครับที่จะกดเข้าไป พอดูเสร็จก็ยังไม่ไปช่วยตัวเองนะครับ คอนเซ็บเดิมคือมือไม่จำ
เราก็คิดว่า เฮ้ยเราดูได้นี่หน่า ไม่ค่อยมีอารมณ์เท่าไหร่ด้วย ไม่รู้ซะแล้วว่าการหักห้ามใจเรายังทำไม่ได้
คราวนี้ก็เล่นเฟสบุ้คครับ เจอไลน์ที่คนแชร์มาเป็นสาวๆ เต้นโชว์แบบเหลือแค่ชุดชั้นในครับ
คือมันห้ามใจที่จะดูไม่ได้จริงๆ ครับ ก็ดูไป ต่อมาก็เริ่มหาเองแล้วครับ อารมณ์มันก็ค่อยๆ สะสมไปเรื่อยๆครับ
แต่ก็ยังทนได้อยู่ครับด้วยคอนเซ็บเดิมคือมือไม่จับ
และก็เริ่มไปอ่านคอมเม้นครับ จนไปเจอชื่อนางแบบนู้ดคนนึงซึ่งแอดมินพิมพ์ไว้ ตรงสเปกพอดี โอ้ววววว
ไปค้นหาดูเท่านั้นแหละครับ จากภาพนิ่ง บังเอิญว่าเธอถ่ายเป็นคลิปไว้ด้วย จากดูคลิป เห็นชื่อเว็บในคลิป
ค้นต่อครับไปเจอคนอื่นๆ อีก จากนู้ด อีโรติก สุดท้ายตบะแตกครับ ไปจบที่คลิปโป้ ในวันที่ 45
ที่นี้ก็หลุดกระจายครับ ตอนแรกคิดว่าเหลือไม่ช่วยตัวเองไว้แล้วกัน เนื่องจากรู้สึกเสียดายที่มาไกลถึงครึ่งทางแล้ว
แต่มันก็ทำไม่ได้แล้วครับ เนื่องจากถลำมาไกลมาก เละครับ กลับไปวังวนเดิม 3 วันรวด

ตอนนี้เริ่มใหม่อีกรอบได้ 11 วันแล้วครับ คืออาการมึนหัว หม่นหมอง พึ่งจะเริ่มดีขึ้นได้วันสองวันนี้เองครับ
เป็นช่วงเวลาที่รู้สึกแย่มาก แต่ก็ต้องอดทนครับ เพราะช่วง 44 วันที่ผ่านมามันเป็นช่วงเวลาที่วิเศษมาก
จากคนที่เก็บตัวเงียบไม่อยากไปพบเจอใคร ก็เริ่มกลับไปคุยกับเพื่อนๆ ไปเจอเพื่อนเก่าๆ
อยากเดินทาง อยากออกไปเจอโลกใหม่ๆ มากขึ้น และก็ทำให้ได้มาแบ่งปันประสบการณ์ของตัวเอง
หวังว่าจะมีประโยชน์นะครับ สู้ๆ ครับ เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนครับ

[anonymus_guy]

สุดยอดเลยครับ 44วันนี่ถือว่าเยอะแล้วนะครับ ผมพึ่งเข้าวันที่25เองครับ ยังไงก็อย่าเพิ่งท้อครับ ของผมช่วงสามอาทิตย์แรกรู้สึกทรมานมาก รู้เลยว่าอาการเสพติดมันเป็นยังไง การNoFapนี่ผมว่ามันแค่รู้สึกแย่ตอนที่เรามีอารมณ์ทางเพศแล้วหาทางปลดปล่อยไม่ได้เท่านั้นเองนะครับ ที่เหลือผมว่าดีหมด

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ